اظهارات عجیب و به دور از انصاف یکی از تهیه کنندگان سینما راجع به جمع قابل توجهی از زنان شاغل در سینما و تصویرسازی نادرست و تمسخرآمیز از یک حرکت صنفی و جسارت بی شرمانه به زنان امضاکننده بیانیه «منع خشونت جنسی/ جنسیتی علیه زنان در محیط کار» موسوم به « ۸۰۰ زن »، این نگرانی را به وجود می آورد که برخلاف انتظار، جایگاهی که می بایست تامین کننده فضای امن حرفه ای باشد، خود می تواند باعث شیوع خشونت مبتنی بر موقعیت شغلی علیه زنان باشد، آن هم در مدل سینمایی که ایشان با توجه به سابقه شان نماینده‌ای از آن است و کمتر مورد توجه رسانه و فضای نقد است.
در این مدل از سینما امکان ناامنی در اشکال مختلف تعرض و خشونت از جمله روانی، کاری و اقتصادی به مراتب بیشتر از سینمای اجتماعی/هنری می تواند باشد .
انجمن صنفی طراحان فیلم سینمای ایران، ضمن محکوم کردن هرگونه گفتار و رفتار خشونت آمیز و ناعادلانه با زنان در جامعه سینما، معتقد است اینگونه اظهارات و رفتارها خود مصداق خشونت مبتنی بر جنسیت و موقعیت بوده که توانایی انجام کار ایمن و درست زنان در سینما را مختل کرده و بازدارنده مشارکت شغلی شان خواهد بود. بنابراین به خانه سینما و اصناف دیگر سینما بعنوان نهادهای مرتبط که می بایست الگوهای درست ارائه دهند مواردی را بعنوان عوامل بازدارنده پیشنهاد می دهد:
- ایجاد کارگروه‌های ویژه در صنوف مختلف
- توسعه آموزش و سازماندهی جلسات در سطوح مختلف برای اعضاء با دعوت از اساتید حقوقدان، جامعه‌شناس و روانشناس
- حمایت از توسعه برنامه های اقدام موثر در مورد همه اشکال خشونت
- حمایت از آیین‌نامه پیشنهادی «جنبش ۸۰۰زن» و دعوت از نمایندگان آنها برای مذاکره و رسیدن به تفاهم و همکاری در شورای صیانت خانه سینما